Tuesday, October 24, 2006
posted by liliputaner at 1:43 AM


Αληθινό ή ψεύτικο; Θαύμα της φύσης ή οπτικό εφφέ ; Πραγματικότητα ή φαντασία;
Όπως και να έχει πολύ θα ήθελα να βούταγα σε αυτά τα νερά...
 
Wednesday, October 18, 2006
posted by liliputaner at 6:40 AM


Όταν ήμουν στο δημοτικό, στη δική μου playlist νούμερο ένα ήταν εκείνο το άσμα με το καραβάκι που ήταν α-α-αταξιδεύτο οεοε…Φοβερό κομμάτι λέμε, είχε ρυθμό, χρώμα, μελωδία και όχι να το παινευτώ αλλά το ερμήνευα με πολύ νάζι και μπρίο, ειδικά στην versión που ο κλήρος έπεφτε όχι στον γενναίο αλλά στα αγόρια που ήταν σαν σκυλόψαρα, οεοεοε! Ο κλήρος όμως , όπως γνωρίζουμε σε τούτη τη ρημάδα τη ζωή, δεν κάνει φυλετικές διακρίσεις! Ο δικός μου κλήρος : μέλος εφορευτικής επιτροπής στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Ααα δεν μπορώ να παραπονεθώ ήταν μια εμπειρία αλλιώτικη από τις άλλες…

Το ραντεβού ήταν για τις 15 Οκτωβρίου στις 6 το πρωί σε εκείνο το δημοτικό που πριν κάποια χρόνια τραγούδαγα ανέμελα όλα τα σουξέ : μια ωραία πεταλούδα, χαρωπά τα δύο μου χέρια τα χτυπώ και άλλα που με καθιέρωσαν στο καλλιτεχνικό στερέωμα του οικογενειακού μου περιβάλλοντος.. Βέβαια είχα και πολύ χρόνο να αναπολήσω τα χρόνια στο δημοτικό καθώς η δικαστική αντιπρόσωπος με τις δυο γραμματείς κατέφθασαν με είκοσι λεπτά καθυστέρηση. Ο διάβολος φορούσε Prada, η δικαστική αντιπρόσωπος Hermes, γεγονός που της έδινε έναν άλλο αέρα βρε αδερφέ στον καταμερισμό των αρμοδιοτήτων.

Η ημέρα ξεκίνησε σχεδόν άχρωμα, χωρίς μεγάλη συμμετοχή, βέβαια η συνέχεια με αποζημίωσε καθώς τα καλύτερα νούμερα άρχισαν να καταφθάνουν μετά το μεσημέρι. Κοινό χαρακτηριστικό όλων η απροσδιόριστη τσαντίλα στο βλέμμα.. Ένα πράγμα απίστευτο. Όλοι κατέφθαναν τσαντισμένοι, τώρα δεν ξέρω αν έτσι έφευγαν από το σπίτι τους ή στη διαδρομή για το εκλογικό τμήμα λειτούργησε η ψυχολογία «άντε … και εσύ και ο γρύλλος σου» ή αν α αναμονή στην ουρά ανέδυε όλα τα ψυχο-νευρωτικά τους πάντως κάτι τους χάλαγε. Όλοι ήταν ετοιμοπόλεμοι και δεν χρειαζόντουσαν παρά μόνο μικρές σπίθες προκειμένου μέσα στο ελάχιστο χρονικό διάστημα να δημιουργηθεί η μεγαλύτερη δυνατή αναστάτωση:
«Μα καλά, τι πράγματα είναι αυτά, μόνο στην Ουγκάντα γίνονται! Να μου δώσετε λάθος ταυτότητα, αλλά τέτοια ζώα είστε! Απαιτώ την ταυτότητα μου τώρα!! Δεν με ενδιαφέρει, ας κινητοποιηθεί όλη η αστυνομική διεύθυνση Αττικής, εγώ δεν το κουνάω από εδώ, αν δεν μου φέρετε την ταυτότητα μου τώρα!! Α ρε Τριανταφυλλόπουλος που σας χρειάζεται». Είχαμε και κάτι outsider όπως για παράδειγμα μια κυρία που κατέφθασε όπως όλοι με τη τσαντίλα στο βλέμμα (so far so good) με τη διαφορά όμως πως στο χέρι της κράταγε το παλιό εκλογικό βιβλιάριο και απαιτούσε να μάθει πότε άλλαξε η διαδικασία και ποια συνομωσία (;;;;;) κρύβεται πίσω από την κατάργηση της υποχρεωτικής άσκησης των εκλογικών καθηκόντων.

Αυτοί που όμως έκλεψαν την παράσταση ήταν οι γιαγιάδες και οι παππούδες (και όταν λέμε γιαγιάδες και παππούδες, εννοούμε 80+ στα πρόθυρα Αλτζχάιμερ), οι οποίοι προσέδιδαν ένα ιδιαίτερα εύθυμο τόνο στο όλο σκηνικό που από μόνο του ήταν για τα πανηγύρια. Ήταν οι μόνοι που την κατέβρισκαν μέσα στο παραβάν, τόσο πολύ δε που άρχιζα να ανησυχώ (ποιος ξέρει τι να έκαναν άραγε), έβγαιναν-έμπαιναν στο παραβάν με τρομερή άνεση, αναζητώντας το ψηφοδέλτιο της αρεσκείας τους, το οποίο εγώ η απρόσεχτη και μπορεί και υποκινούμενη από άνομα κομματικά συμφέροντα είχα αμελήσει να τους δώσω. Βέβαια το γεγονός πως αυτό που έψαχναν ήταν μπροστά στα μάτια τους, αλλά είτε ο καταρράκτης δεν τους επέτρεπε να δουν είτε είχαν μπερδέψει τις επικεφαλίδες των ψηφοδελτίων είναι ένα άλλο θέμα.

Σε ότι αφορά το service της δημοτικής αρχής τι να πρωτοθυμηθώ δεν ξέρω : το catering, τους σερβιτόρους, τις σαμπάνιες, το χαβιάρι, τους μασέρ για να μας κάνουν μασαζάκι στην πλατούλα που μετά τις πρώτες τρεις ώρες είχε αρχίσει να πιάνεται από το πάρε-δώσε των ψηφοδελτίων-σεντονιών; Τι να πρωτοθυμηθώ δεν ξέρω πραγματικά…

Η καταμέτρηση δε ήταν το κάτι άλλο καθώς η κυρία με τα Hermes ήταν αυστηρή και δεν σήκωνε λάθη, αφού με είχε πιάσει ένα άγχος, λες και έδινα μάθημα. Από όλα τα ψηφοδέλτια ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η ευρηματικότητα των άκυρων, τα οποία δεν ήταν και λίγα.. Τι ποιήματα, τι μούντζες, τι ερωτήματα (όπως: προσπαθούσα να βρω τρόπο να ακυρώσω αυτό το ψηφοδέλτιο και δεν έβρισκα τον καλύτερο ), τι εξιστορήσεις για κατσίκες και αγελάδες.

Ε κατά τις δώδεκα και αφού είχα ασκήσει στο έπακρο τα δημοκρατικά μου καθήκοντα, έφυγα εξουθενωμένη. Ευτυχώς που είχαμε και τα ευτράπελα, προς ανακούφιση ψυχής και σώματος...

 
Tuesday, October 10, 2006
posted by liliputaner at 7:44 AM


Ο blogo-όμιλος Liliputaner αναζητά :

Εκπαιδευτή τακτικού μέλους εφορευτικής επιτροπής (ΚΩΔ: ΛΠ)

Ο εκπαιδευτής μετά από μια περίοδο εντατικών μαθημάτων θα πρέπει να με έχει εφοδιάσει με όλες τις απαραίτητες γνώσεις ώστε την Κυριακή 15 Οκτωβρίου να καταφέρω να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου, ως μέλος εφορευτικής επιτροπής με το λιγότερο δυνατό κόπο. Γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε: δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο! Ο εκπαιδευτής θα πρέπει να έχει γνώση όλων των δυνατών συνδυασμών των πόστων που μπορούν να ανατεθούν σε ένα ζουμπουρλό κορίτσι προκειμένου : κάθε δουλειά που με χαλάει μέσα στο πάνελ της εφορευτικής επιτροπής, να είναι μια προσπάθεια που καλό θα είναι ν’ αποφεύγω να κάνω για το καλό όλων μας, να κάνω όσον το δυνατόν λιγότερες κινήσεις προκειμένου να μην χαλάσει το natural makeup μου, ότι θα έπρεπε να κάνω , να το αφήνω με ένα διακριτικό τρόπο (όχι και πολύ προκλητικό και μας κακοχαρακτηρίσουν κιόλας) να το κάνει κάποιος άλλος, να μην τσακωθώ με καμία γιαγιά η κανένα άλλο μέλος της εφορευτικής επιτροπής καθώς και με κανέναν υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο που θα κάνει τσάρκα στα εκλογικά κέντρα , να μην καταλήξω να περάσω όλο το βράδυ της Κυριακής αγκαλιά με όλη την παλιοπαρέα της εφορευτικής επιτροπής.

Απαραίτητα Προσόντα:

  1. Απαραίτητη εμπειρία ως μέλους εφορευτικής επιτροπής σε τουλάχιστον μια εκλογική αναμέτρηση (δεν θα ληφθεί υπόψη η συμμετοχή σε εφορευτική επιτροπή για την ανάδειξη δεκαπενταμελούς ή πενταμελούς σε σχολικές εκλογές)
  2. Πολύ καλές διαπραγματευτικές ικανότητες με γιαγιάδες, θείες και δικαστικούς αντιπροσώπου
  3. Καλή αίσθηση του χιούμορ
  4. Μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στον τομέα της λούφας θα θεωρηθεί επιπρόσθετο προσόν
  5. Δυναμική προσωπικότητα με ικανότητες επικοινωνίας, οργάνωσης και χειρισμού της εφορευτικής επιτροπής


Προσφέρουμε:

Ευχάριστο περιβάλλον, δυνατότητα εξέλιξης, συνεχούς επικοινωνίας και άφθονου γέλιου

Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι να αποστείλουν άμεσα το βιογραφικό τους σημείωμα, αναφέροντας τον αντίστοιχο κωδικό θέσης . Όλες οι προτάσεις , θα τύχουν απάντησης και θα τηρηθεί απόλυτη εχεμύθεια.

 
Tuesday, October 03, 2006
posted by liliputaner at 12:02 PM

Η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται, έτσι έλεγε η γιαγιά μου (αλλά ποιος την άκουγε;). Για να είμαστε πιο ακριβείς, η καλή ημέρα από το μεσημέρι μόλις γυρίσεις στο σπίτι φαίνεται. Έχω μπει στο σπίτι και προσπαθώ με κόλπα από αυτά που κάνουν στις Ινδίες, μέσα στο μικρότερο χρονικό διάστημα: να δω τα mail μου, να μαγειρέψω, να απαντήσω σε ένα μήνυμα στο κινητό ενώ παράλληλα τρέχω να σηκώσω το τηλέφωνο ( ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος της γειτονιάς σου-κοριτσάκι με τα σπίρτα- ζητά την άμεση βοήθεια σου). Την ίδια στιγμή αυξάνεται ο βαθμός δυσκολίας καθώς ακούγεται ο ήχος του κουδουνιού!

Κοιτάω από το ματάκι και βλέπω έναν ένστολο ψηλό μελαχρινό αστυνομικό. Στο μυαλό μου εκείνη τη στιγμή κάνω διάφορα σενάρια (λες οι τρελές οι φίλες μου να μου έκαναν καμία πλάκα και να μου έστειλαν κανένα go-go boy και ανοίγοντας την πόρτα να βρεθώ vis-à-vis μπροστά σε ένα striptease κάτω από τους ήχους της Donna Summer “Lookin' for some hot stuff baby this evenin' I need some hot stuff baby tonight” ; ή μήπως ήρθε η ώρα να πληρώσουμε οικογενειακά (εγώ και ο αδερφός μου δηλαδή) εκείνα τα mp3 που κάποτε κατεβάσαμε ; ή μήπως είναι κανένας επίδοξος ληστής και ανοίγοντας την πόρτα φάω καμιά ανάστροφη (όχι τίποτα άλλο τα έχει δείξει και ο Ευαγγελάτος); Και ενώ σκεφτόμουνα αυτά τα σουρεαλιστικά με επανέφερε στη τάξη το επίμονο χτύπημα του κουδουνιού. E, λέω σύνελθε κορίτσι μου αφού μετά από πέντε χρόνια ξανθού επανήλθες στο καστανό άρχισε να σκέφτεσαι και να πράττεις αναλόγως!

Ανοίγοντας την πόρτα τα κακά νέα ήταν πως no martini no striptease! Τα καλά νέα ήταν πως η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος δεν μας κατέκρινε για εκείνα τα mp3 –σας υποσχόμαστε δεν θα το επαναλάβουμε γιατί η πειρατεία σκοτώνει (βέβαια μεταξύ μας εγώ μια χαρά τον είδα τον Johny Depp στους πειρατές, τίποτα δεν έπαθε)- και ευτυχώς δεν ήρθα αντιμέτωπη με κανένα παρανοϊκό ληστή, ο οποίος με ταχυδακτυλουργικά αλλά David Copperfield θα εξαφάνιζε εμένα μαζί με το σπίτι! Αφού διαβεβαίωσα το συμπαθές όργανο του νόμου πως εγώ είμαι αυτή που αναζητά (όχι στη ζωή του), υπέγραψα ένα χαρτί και παρέλαβα ένα φάκελο. Τι να είχε άραγε ο φάκελος; Λες να κλάταρε καμία θεία και ξαφνικά με θυμήθηκε; Για να δούμε τι θα δούμε…3, 2, 1…ανοίγω τον φάκελο και ναι αυτό που περίμενα επί 11 συναπτά έτη έγινε επιτέλους πραγματικότητα : θα είμαι μέλος κριτικής επιτροπής, ω ναι, στο μεγαλύτερο reality show πανελλαδικής εμβέλειας (όχι παίζουμε) που λαμβάνει χώρα κάθε τετραετία…

Δεν σας κρύβω έχω λίγη αγωνία, αρχικά για το αν καταφέρω να ξυπνήσω αξημέρωτα (βέβαια μπορώ και να το δω σαν μια after εμπειρία και να πάω απευθείας μετά την βραδινή έξοδο του Σαββάτου) και στη συνέχεια για το αν θα δέσω με τα υπόλοιπα μέλη της κριτικής επιτροπής, αν θα έχουμε άραγε μεγάλη προσέλευση, αν θα υπάρχει ένα ευχάριστο κλίμα ανάμεσα μας (ξέρετε τώρα: εμείς περνάμε καλά μεταξύ μας και αυτό περνάει στο κοινό, το οποίο έχει μεγάλη αντίληψη), αν θα κάνουμε μεγάλα νούμερα ( πιο μεγάλα από αυτά των υποψηφίων νούμερων) και ποιος άραγε θα κλέψει την παράσταση;

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εκείνους που μου δίνουν αυτή τη μοναδική ευκαιρία να περάσω τόσο μα τόσο δημιουργικά αυτή την Κυριακή της 15ης Οκτωβρίου και να αναδείξω όλα τα καλλιτεχνικά και μη ταλέντα μου. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμώς όλους εκείνους που σκέφτηκαν τη δίαιτα μου και με έσωσαν από μια Κυριακή στο σπίτι παρέα με τους φίλους και τις φίλες μου, τον καταιγισμό από τα τηλεοπτικά πάνελ και τον χαβαλέ με πίτσες και μπίρες. Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω αυτούς που μου δίνουν την ευκαιρία να προσφέρω τις υπηρεσίες μου σε αυτή την πόλη που τόσα χρόνια, “υπολογίζει” τόσο εμένα και όλους τους συμπολίτες μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο…