Η ημέρα της μαρμότας έγινε γνωστή από την ομώνυμη ταινίa (Groundhog Day) με τον δύσμοιρο Bill Murray να βρίσκεται ένα βήμα πριν το Δαφνί ζώντας την ίδια ημέρα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Καθένας μας δικαιούται μια τέτοια ημέρα! Για εμένα αυτή η ημέρα είναι η 3^η Σεπτεμβρίου καθώς τα γενέθλια μου συνοδεύονται κάθε χρόνο από τα τηλεφωνήματα πρώτων και καλύτερων όλων εκείνων των συγγενών που θέλουν διακαώς να πάρουν το αίμα τους πίσω για εκείνα τα σεμεδάκια που όταν ήσουν λίγο μικρότερη, η περιέργεια σου σε οδήγησε να τα τραβήξεις με δύναμη από το τραπέζι μαζί με τα ασημικά και το μεγάλο γυάλινο βάζο με εκείνους τους πανάκριβους κρίνους και ξεχύνουν όλο το δηλητήριο τους αναφωνώντας : «Άντε τα πόσα κλείνεις είπαμε σήμερα? Τα 28, τα 29? Άντε και του χρόνου νυφούλα!!!». Σε εκείνο το σημείο αρχίζω να σκέφτομαι τι κρίμα που δεν είχα τραβήξει και άλλα σεμεδάκια. Ακολουθούν διάφορες παραλλαγές του στυλ : «Και του χρόνου διπλή», το οποίο αν έχεις λίγα κιλά παραπάνω από το κανονικό βρε παιδί μου σε κάνει να θες να τους το κλείσεις στη μούρη, λέγοντας πως κόπηκε η γραμμή!!! Στο top ten των ευχών παίζει με πολύ επιτυχία και το «Άντε και του χρόνου να φάμε κουφέτα» (πως τα θέλετε δεν μου είπατε μόνο θεία Ευλαμπία γιατί δεν ξέρω ποια από τις δύο μας θα τα φάει πρώτη). Η ημέρα φεύγει με όλες αυτές τις ευχές να παίζουν λούπα, το Johnnie Walker να έρχεται και εγώ να έχω βρει τι θα ντυθώ τις φετινές απόκριες!!!